Choroba cywilizacyjna, jaką jest nadciśnienie tętnicze (inaczej „hipertensja”), jest zmorą dzisiejszego świata. Szacuje się, że cierpi na nią obecnie ponad 970 milionów na całym świecie. W Polsce liczba chorych, wiedzących o swoim stanie, to około 2,5 miliona, a drugie tyle zwyczajnie jeszcze nie dostało diagnozy (dane z października 2016 r.). Co ciekawe, schorzenie to występuje przeważnie u mieszkańców bogatszych, zurbanizowanych krajów. Może się to wiązać z ich stylem życia, niezdrowym odżywianiem i niewystarczającą ilością ruchu. A konsekwencją przewlekłego stanu chorobowego może być zawał i co za tym idzie – przedwczesna śmierć.

Co to jest nadciśnienie

Nadciśnienie tętnicze jest niewydolnością układu krążenia, powodującą stałe lub okresowe podwyższanie ciśnienia tętniczego krwi. Zależnie od przyczyny wystąpienia, rozróżnia się nadciśnienie pierwotne i wtórne. Pierwsze z nich pojawia się samoistnie, ciężko jasno określić przyczynę zaistnienia. Jest ono najczęstszą formą (95% badanych). Może być związane z dziedziczeniem, menopauzą, złą dietą, stresem, nerwicą, nadwagą i otyłością, a także z przyjmowaniem sterydów, tabletek antykoncepcyjnych czy alkoholu.

Z kolei wersja wtórna ma swą genezę w schorzeniach nerek, naczyń krwionośnych, mózgu, tarczycy, wadach serca, ciąży, lekach hormonalnych lub substancjach toksycznych (narkotyki).

Objawy nadciśnienia

Za kliniczne objawy nadciśnienia uważa się: zawroty i bóle głowy, chroniczne zmęczenie, ciągłe niewyspanie, zasłabnięcia, szum w uszach, potliwość, krwawienie z nosa, ucisk w klatce piersiowej, zaburzenia widzenia, przekrwienie gałki ocznej oraz obniżenie sprawności psychicznej i fizycznej.

Nadciśnienie w ciąży

Szczególnie niebezpieczne może być nadciśnienie dla kobiet w ciąży oraz dla ich nienarodzonych dzieci. Istnieje ryzyko wylewu krwi do mózgu u matki, a dziecko może być narażone na niedotlenienie. Wzrost ciśnienia (powyżej normy 140/90 mmHg) w tym stanie wykrywa się przeważnie po 20. tygodniu ciąży. Tak zwane „nadciśnienie indukowane ciążą” ustępuje samoistnie w maksymalnie 12. tygodniu po porodzie. Przypuszcza się, że zaburzenie to następuje na skutek reakcji organizmu na rozwijające się w nim „obce” ciało. Zachodzi wówczas niszczenie łożyska i wydzielanie substancji, które obkurczają naczynia krwionośne, co w rezultacie prowadzi do wzrostu ciśnienia krwi. Więcej: http://dobrecisnienie.org.pl/nadcisnienie/nadcisnienie-w-ciazy/

U ciężarnych pojawia się też czasem nadciśnienie płucne, spowodowane przez wzrost ciśnienia w krążeniu płucnym. Ciąża może zaostrzyć przebieg choroby, w tym – przyspieszyć jej postęp. Nie zaleca się cierpiącym na nią kobietom zachodzenia w ciążę, gdyż istnieje tu ryzyko zgonu.

Leczenie nadciśnienia

Leczenie polega przede wszystkim na kontrolowaniu ciśnienia, zmianie stylu życia, normalizacji masy ciała i przyjmowaniu leków zmniejszających ciśnienie, zapisanych przez lekarza. W wielu przypadkach już samo wyeliminowanie szkodliwych czynników może prowadzić do zmniejszenia dawki leku lub braku konieczności jego zażywania. Warto wiedzieć, że każde 10 kg mniej, to spadek ciśnienia o 5–20 mm Hg. Zmiana widoczna jest też po zmniejszeniu spożycia soli i zwiększeniu przyjmowanych dawek potasu.